سحر
24 فروردین 1396 توسط طاهره رفيعي
استاد فاطمي نيا:
هركس كه به او چيزي داده اند، درساعات سحر داده اند.
نمازهاي واجب را اگر نخواني خوف كتك خوردن وعقاب است؛ اما در نافله اين حرفها نيست، بنده با تمام رغبت وآزادي آن را انجام ميدهد، نافله اي انسان را ترقي ميدهد كه كاشف از محبت الله باشد.
اگركسي بداند نافله چيست ، بهشت وجهنم را فراموش ميكند!
درحديث داريم كه خداوند ميفرمايد:
“آفرين به بندگان من و زائران من”
كسي كه در دل شب براي مناجات با محبوب ازلي وخواندن نماز شب بيدار ميشود، زائر خداوند است!
انسان ميرود به زيارت اكرم الاكرمين! آيا مرتبه اي از اين بالاتر هست كه خداوند به بنده اش كه ازروي عشق ومحبت او در دل شب بيدار شده است ، بگويد:خوش آمدي! مرحبا! تو زائر مني!