مهدویت۱۲

✅پرسش:
گاهی اوقات، از آدم هایی، حرفهایی می شنویم که بوی طعنه و تمسخر می دهد و دور از انتظار است. می تونیم جوابشون رو بدیم ولی … به نظر شما باید جواب بدیم؟ تکلیف در این جور مواقع چی هست؟

در روابط بین مومنین اصل بر صحت و سلامتِ گفتگوهاست و اگر فقط حس کردید که این حرف شاید طعنه یا تمسخر باشد، اهمیت ندهید. 

🍀امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند: «من لم یتغافل و لا یغض عن کثیر من الامور تنغصت عیشته؛ کسی که «تغافل» و چشم پوشی از بسیاری امور نکند، زندگی برای او ناگوار خواهد شد» 

👈توجه بفرمایید که تغافل به معناى نادیده انگاشتن، چشم‌پوشى عمدی و خود را به غفلت زدن است. یعنی مطمئن هستید که طعنه و تمسخر بود ولی خودتان را به ندانستن بزنید و با بزرگواری گذشت کنید. با این حساب، تکلیف جاهایی که حتی مطمئن هم نیستید، کاملا روشن است. 

📌همه ما انسان‌هاى غیر معصومی هستیم که در طول زندگى کم و بیش، عمدى یا سهوى مرتکب‏ اشتباهات کوچک و بزرگ می‌شویم و کمتر کسى ست که مرتکب اشتباهى نشود یا خود را مصون از آن بداند. 

🌸 از سوى دیگر، خُرده‌گیرى و بازخواست از دیگران درباره اشتباهات سهوى یا خطاهایى که مرتکب می شوند، چندان خردمندانه و پسندیده نیست و در این‌گونه موارد، عقل و شرع بر چشم‌پوشى و گذشت، نظر دارند. 

🌹توجه داشته باشید که این عمل تان را با نیت رضای خدا و نیکی و تسامح با مومنین انجام دهید.