مهدویت۱۲

🔻 ما به بهانه عبادت، ترک کار می‌کنيم و به بهانه کار، ترک عبادت!🔻انسان باید جمع امور کند که هم به کارش برسد و هم به عبادتش! بزرگان اين‌گونه بودند.
«اگر کسی بخواهد در ماه مبارک رمضان از رزق قرآن و از رزق دعاها برخوردار شود بايد فرصت بگذارد و برنامه‌ريزی کند. 

اگر کسی می‌خواهد همه کارهاي روزانه غيرماه‌رمضان را ادامه دهد (خوابش همان‌گونه و اندازه اشتغالات روزانه‌اش هم همان‌گونه باشد) اما ۵ ختم قرآن هم بکند، نمی‌شود! به‌خصوص اگر بخواهد با توجه و با ترتيل باشد…
امثال بنده به بهانه عبادت، ترک کار می‌کنيم و به بهانه کار، ترک عبادت! خدا نکند يک شب ماه رمضان دوساعت بياييم “مسجد ارک” بيدار باشيم، فردا تا بعدازظهر می‌خوابيم و همه کارها‌ی روزمان تعطيل است! 👉

اين را خدای‌متعال نمي‌پسندد. نمي گويم انسان استراحت نکند، ولی باید تدبيری بايد داشته باشد تا بتواند جمع بين اين امور کند؛ هم به کارش برسد هم به عبادتش برسد. اين شدنی‌ است؛ بزرگان اين‌گونه بودند. 

مرحوم آيت‌الله العظمي بهجت از قول يکی‌ از اساتيدشان می‌فرمودند: يک جور‌ درس مي‌خواندند که آدم می‌گفت: او چه موقع عبادت می‌کند؟! و يک‌جوری عبادت می‌کردند که آدم می‌گفت: او کِي درس می‌خواند؟! يکی از کارهايشان زيارت عاشورایِ هر روز و نماز جعفرِ هر روز بود و هزارمرتبه در روز “انا انزلناه” می‌خواندند. آن‌وقت به کارهايشان هم می‌رسيدند و بیشتر از ديگران هم به کارشان می‌رسيدند». 
📝استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری،