مهدویت۱۲

معنای توکل آن نیست که انسان به دنبال اسباب کار نرود زیرا تمامی کارها با اسباب انجام می گیرند ولی فقط باید بداند که اسباب از خود چیزی نداشته و هرگز مستقل نمی باشند و تنها تکیه گاه خدای تعالی می باشد.
🍀به عبارت دیگر،معنای توکل، همان سپردن کار به دست خداست تا آدمی را در تمام موارد کمک کند و نارسایی های او را برطرف سازد. انسان در طول زندگی خود با مشکلات و پیچیدگی ها، مواجه بوده و احساس می کند که به تنهایی قادر بر انجام دادن امور نیست؛ چنین انسانی، برای رفع حقارت و ضعف خود، باید با تشبّث به عوامل طبیعی و اسباب مادی از نیروی غیبی و قدرت بی پایان خدا استمداد جوید که او را در راه هدف، موفق گرداند. 
🔹در داستانی که در برخی کتب روایی نقل شده، آمده است که حضرت موسی (علیه السلام) بیمار می شود و به انتظار درمان از سوی خداوند می ماند؛ 

 مدتی می گذرد و آن حضرت (ع) از درمان نشدن و شفا نیافتن خویش به خداوند شکایت می برد. خداوند به موسی وحی می کند که اگر سال ها بیمار بماند او را درمان نمی کند؛ زیرا برای هر دردی درمانی نهاده و اسبابی برای آن مشخص کرده است. بنابر این برای درمان و شفا می بایست به اسباب آن رو آورد و خود را بدان ها درمان نماید.