مهدویت۱۲

آخرين دستنوشته رتبه اول کنکور پزشکى 1364
چه کسي مي تواند اين معادله را حل کند؟
هواپيمايي با يک و نيم برابر سرعت صوت از ارتفاع ده متري سطح زمين، ماشين لندکروزي را که با سرعت درجاده مهران – دهلران حرکت مي نمايد، مورد اصابت موشک قرار مي دهد،

اگراز مقاومت هوا صرف نظر شود. معلوم کنيد کدام تن مي سوزد؟

کدام سر مي پرد؟

چگونه بايد اجساد را از درون اين آهن پاره له شده بيرون کشيد؟

چگونه بايد آنها را غسل داد؟

چگونه بخنديم و نگاه آن عزيزان را فراموش کنيم؟

چگونه بخنديم و نگاه آن عزيزان را فراموش کنيم؟

چگونه مى توانيم در شهرمان بمانيم و فقط درس بخوانيم؟

چگونه مى توانيم درها را به روى خود ببنديم و چون موش در انبار کلمات کهنه کتاب لانه بگيريم؟

کدام مسئله را حل مى کنى؟ براي کدام امتحان درس مى خوانى؟

به چه اميد نفس مى کشى؟ کيف و کلاسورت را از چه پر مى کنى؟

از خيال، از کتاب ، از لقب شاخ دکتر يا از آدامسى که هر روز مادرت درکيفت مى گذارد؟

کدام اضطراب جانت را مى خورد؟

دير رسيدن به اتوبوس، دير رسيدن سر کلاس، نمره گرفتن؟

دلت را به چه چيز بسته اى؟ به مدرک، به ماشين، به قبول شدن در حوزه فوق دکترا؟

صفايى ندارد ارسطو شدن خوشا پر کشيدن، پرستو شدن…
شهيد احمدرضا احدى/رتبه يک کنکور پزشکى 1364

🍃🍂فرشتگان عذاب در تخت فولاد 🍂🍃
🌸✨مرحوم سید جمال الدین گلپایگانی می فرمود: من در دوران جوانی که در اصفهان بودم نزد دو استاد بزرگ ، مرحوم آخوند کاشی و جهانگیر خان، درس اخلاق و سیر و سلوک می آموختم و آنها مربی من بودند، به من دستور داده بودند که شبهای پنجشنبه و شبهای جمعه بروم بیرون اصفهان و در قبرستان تخت فولاد قدری تفکر کنم در عالم مرگ و ارواح و مقداری هم عبادت کنم و صبح برگردم، عادت من این بود که شبهای پنجشنبه و جمعه می رفتم و مقدار یکی دو ساعت در بین قبرها و در مقبره ها حرکت می کردم و تفکر می نمودم و بعد، چند ساعت استراحت نموده و سپس برای نماز شب و مناجات بر می خاستم و نماز صبح را می خواندم و پس از آن به اصفهان می آمدم،
🌸✨می فرمود: شبی بود از شبهای زمستان هوا بسیار سرد بود برف هم می آمد، من برای تفکر در ارواح و ساکنان وادی آن عالم از اصفهان حرکت کردم و به تخت فولاد آمدم و در یکی از حجرات رفتم و خواستم دستمال خود را باز کرده چند لقمه ای از غذا بخورم و بعد بخوابم تا در حدود نیمه شب بیدار و مشغول کارها و دستورات خود از عبادت گردم، در این حال درمقبره را زدند تا جنازه ای را که از ارحام و بستگان صاحب مقبره بود و از اصفهان آورده بودند آنجا بگذارند و شخص قاری قرآن که متصدی مقبره بود مشغول تلاوت شود و آنها صبح بیایند و جنازه را دفن کنند، آن جماعت جنازه را گذاردند و رفتند
🌸✨و قاری قرآن مشغول تلاوت شد، من همین که دستمال را باز کرده و می خواستم مشغول خوردن غذا شوم دیدم که ملائکه عذاب آمدند و مشغول عذاب کردن شدند (عین عبارت خود آن مرحوم است)چنان گرزهای آتشین بر سر او می زدند که آتش به آسمان زبانه می کشید، و فریادهایی از این مرده بر می خواست که گویی تمام این قبرستان عظیم را متزلزل می کرد، نمی دانم اهل چه معصیتی بود، از حاکمان جائر و ظالم بود که اینطور مستحق عذاب بود؟ و ابدا” قاری قرآن اطلاعی نداشت آرام بر سر جنازه نشسته و به تلاوت اشتغال داشت.
🌸✨من از مشاهده این منظره از حال رفتم، بدنم لرزید، رنگم پرید و اشاره کردم به صاحب مقبره که در را باز کن من می خواهم بروم، گفت: آقا! هوا سرد است، برف روی زمین را پوشانیده، در راه گرگ است و تو را می درد، هر چه خواستم بفهمانم به او که من طاقت ماندن ندارم او ادراک نمی کرد، بناچار خود را به در اطاق کشیدم در را باز کردم وخارج شدم، به ناچار خود را به در اتاق کشیدم در را باز کردم وخارج شدم و تا اصفهان با آنکه مسافت زیادی است بسیار به سختی آمدم و چندین بار به زمین خوردم، آمدم در حجره ، یک هفته مریض بودم و مرحوم آخوند کاشی و جهانگیر خان می آمدند و عیادت می کردند و به من دوا می دادند و جهانگیر خان برای من کباب باد می زد و به زور به حلق من فرو می برد تا کم کم قدری قوت گرفتم.

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) :
✨🌸 خیلی مرد می خواهد که دلش را از غیر یاد خدا تهی سازد.

مستاجرهایی که در دلش خانه کرده اند ، همه را بیرون کند.

یک گوشه دل انسان محبّت دنیاست ، یک گوشه دیگرش محبّت خانه ، یک گوشه دیگرش محبّت زن و بچه ، یک گوشه دیگرش محبّت مال و یک گوشه دیگرش محبّت جاه و مقام.
♻ … هر کس بالاخره یک مستاجرهایی در خانه دل دارد و محبّت هایی در گوشه و کنار دلش هست ،
⭐ مرد آن کسی است که همه این ها را جواب کند. خدا نکند که شیطان هم بیاید و در دل انسان لانه کند.

​

​