مهدویت۱۲

​
📩 انقلاب اسلامی ما را با قرآن آشنا کرد
رهبر انقلاب، دیروز: در دوران حکومت طاغوت در ایران، قرآن به کلی مهجور بود. در مدارس و دبیرستانها و دانشگاه از قرآن هیچ خبری نبود. جلسات قرآنی وجود داشت ولی مهجور بود. حفظ و انس و تلاوت دائمی و نشر دائمی قرآن وجود نداشت. انقلاب اسلامی ما را با قرآن آشنا کرد. امروز هرجا در کشور یک جلسه قرآنی اعلام بشود، هجوم جوانان به آن جلسات فراوان خواهد بود. اینها چیزهایی است که به برکت اسلام و انقلاب رخ داده است. کسانیکه متولی امور قرآنی و علاقمند به آن هستند این کار و رشته را دنبال کنند و رها نکنند. کار قرآن تمام شدنی نیست همه باید تلاش کنند و کار کنند و مردم ما بایستی با قرآن مأنوس بشوند.۹۶/۲/٧

​
📩 معنای هویت ایمانی در برابر هویت کفر
رهبرانقلاب، دیروز: یکی از مفاهیم قرآنی که معرفت و یک اصل است، کفر به طاغوت است. یعنی ما همه عالم وجود را تقسیم میکنیم به دو قسمت. یک قسمت منطقه نفوذ طاغوت که باید به او کفر ورزید و یک قسمت منطقه نفوذ الله است و باید به آن ایمان آورد. هویت ایمانی در مقابل هویت کفر. این به معنای این نیست که ما باید همواره با آن درگیر شویم. این معنایش مقاتله و عدم ارتباط و تبادل معلومات هم نیست. این معنایش استقلال هویت ایمانی و مرزبندی ایمانی است تا بتواند مقابل هویت طاغوت و کفر خود را نگه دارد و حفظ کند و پیشرفت کند. امروز مشکل امت اسلامی در تسلط فرهنگ، اقتصاد و سیاست غربی بر اوست. امروز در بسیاری از کشورهای اسلامی چیزی به نام هویت اسلامی وجود ندارد. ۹۶/۲/٧

👈 چند ویژگی پیامبر اسلام (صل الله علیه وآله و سلم) 

۱-هنگام راه رفتن با آرامي و وقار راه مي رفت
۲-در راه رفتن قدم ها را بر زمين نمي کشيد.
۳-نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود.
۴-هرکه را مي ديد مبادرت به سلام مي کرد و کسي در سلام بر او سبقت نگرفت.
۵-وقتي با کسي دست مي داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمي کشيد.
۶-با مردم چنان معاشرت مي کرد که هرکس گمان مي کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است.
۷-هرگاه به کسي مي نگريست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمي کرد.
۸-هرگز به روي مردم چشم نمي دوخت و خيره نگاه نمي کرد.
۹-چون اشاره مي کرد با دست اشاره مي کرد نه با چشم و ابرو.
۱۰-سکوتي طولاني داشت و تا نياز نمي شد لب به سخن نمي گشود.
۱۱-هرگاه با کسي، هم صحبت مي شد به سخنان او خوب گوش فرا مي داد.
۱۲-چون با کسي سخن مي گفت کاملا برمي گشت و رو به او مي نشست.
۱۳-با هرکه مي نشست تا او اراده برخاستن نمي کرد آن حضرت برنمي خاست.
۱۴-در مجلسي نمي نشست و برنمي خاست مگر با ياد خدا.
۱۵-هنگام ورود به مجلسي در آخر و نزديک درب مي نشست نه در صدر آن.
۱۶-در مجلس جاي خاصي را به خود اختصاص نمي داد و از آن نهي مي کرد.
۱۷-هرگز در حضور مردم تکيه نمي زد.
۱۸-اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود.
۱۹-اگر در محضر او چيزي رخ مي داد که ناپسند وي بود ناديده مي گرفت.
۲۰-اگر از کسي خطايي صادر مي گشت آن را نقل نمي کرد.
۲۱-کسي را بر لغزش و خطاي در سخن مواخذه نمي کرد.
۲۲-هرگز با کسي جدل و منازعه نمي کرد.
۲۳-هرگز سخن کسي را قطع نمي کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگويد.
۲۴-پاسخ به سوالي را چند مرتبه تکرار مي کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.
۲۵-چون سخن ناصواب از کسي مي شنيد. نمي فرمودـ« چرا فلاني چنين گفت» بلکه مي فرمود « بعضي مردم را چه مي شود که چنين مي گويند؟»
۲۶-با فقرا زياد نشست و برخاست مي کرد و با آنان هم غذا مي شد.
۲۷-دعوت بندگان و غلامان را می پذيرفت.
۲۸-هديه را قبول مي کرد اگرچه به اندازه يک جرعه شير بود.
۲۹-بيش از همه صله رحم به جا مي آورد.
۳۰-به خويشاوندان خود احسان مي کرد بي آنکه آنان را بر ديگران برتري دهد.
۳۱-کار نيک را تحسين و تشويق مي فرمود و کار بد را تقبيح مي نمود و از آن نهي مي کرد.
۳۲-آنچه موجب صلاح دين و دنياي مردم بود به آنان مي فرمود و مکرر مي‌گفت هرآنچه حاضران از من مي شنوند به غايبان برسانند.
۳۳-هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد.
۳۴-هرگز کسي را حقير نمي شمرد.
۳۵-هرگز کسي را دشنام نداد و يا به لقب هاي بد نخواند.
۳۶-هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد.
۳۷-هرگز عيب مردم را جستجو نمي کرد.
۳۸-از شر مردم برحذر بود ولي از آنان کناره نمي گرفت و با همه خوشخو بود.
۳۹-هرگز مذمت مردم را نمي کرد و بسيار مدح آنان نمي گفت.
۴۰-بر جسارت ديگران صبر مي فرمود و بدي را به نيکي جزا مي داد.
۴۱-از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود.
۴۲-سراغ اصحاب خود را مي گرفت و همواره جوياي حال آنان مي شد.
۴۳-اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا مي زد.
۴۴-با اصحابش در کارها بسيار مشورت مي کرد و بر آن تاکيد مي فرمود.
۴۵-در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است.
۴۶-ميان يارانش انس و الفت برقرار مي کرد.
۴۷-وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود.
۴۸-هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نمي کرد.
۴۹-اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد.
۵۰-اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد.
۵۱-عزيزترين افراد نزد او کسي بود که خيرش بيشتر به ديگران مي رسيد.
۵۲-احدي از محضر او نا اميد نبود و مي فرمود « برسانيد به من حاجت کسي را که نمي تواند حاجتش را به من برساند.»
۵۳-هرگاه کسي از او حاجتي مي خواست اگر مقدور بود روا مي فرمود و گرنه با سخني خوش و با وعده اي نيکو او را راضي مي کرد.
۵۴-هرگز جواب رد به درخواست کسي نداد مگر آنکه براي معصيت باشد.
۵۵-پيران را بسيار اکرام مي کرد و با کودکان بسيار مهربان بود.
۵۶-غريبان را خيلي مراعات مي کرد.
۵۷-با نيکي به شروران، دل آنان را به دست مي آورد و مجذوب خود مي کرد.
۵۸-همواره متبسم بود و در عين حال خوف زيادي از خدا بردل داشت .
۵۹-چون شاد مي شد چشم ها را بر هم مي گذاشت و خيلي اظهار فرح نمي کرد.
۶۰-اکثر خنديدن آن حضرت تبسم بود و صدايش به خنده بلند نمي شد .
📚 کتاب «منتهي الآمال» محدث قمي و کتاب «مکارم الاخلاق» طبرسي

​
🌸آیا حُسن عاقبت خواهیم داشت؟
⚡️ بسیارند آنانكه گرفتار فرجام بد و عاقبت سوء شدند. حُسن عاقبت و عاقبت بخیرى نعمت بزرگى است كه اولیاء خدا همواره از خداوند مى‏ طلبیده‏ اند. 

🌹حضرت یوسف از خدا خواسته كه: مرا مسلمان بمیران «وَ تَوَفَّنِى مُسْلِماً» (یوسف،101)
🌸 قرآن مى ‏فرماید:

خردمندان، یكى از خواسته هایشان از خدا آنست كه آنان را با نیكان بمیراند. «وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ» (آل عمران، 193)
🔥مگر شیطان با آنهمه عبادت، از محضر خدا رانده نگشت؟ 
🌩مگر افرادى پس از یك عمر نماز و عبادت، در بدترین وضع روحى و عملى و گمراهى از دنیا نرفتند؟ پس نباید به وضع فعلى مغرور شد!!!
🌹اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا🌹
🌸☘🌺☘🌸☘🌺☘🌸☘🌺☘
 📒کتاب پرتوی از اسرار نماز، 

🌟حجت الاسلام محسن قرائتی🌟

​